Το ζήτημα της αντιπαράθεσης περιβάλλεται από πολύ σύγχυση: πολλοί άνθρωποι, ίσως η πλειοψηφία, βλέπει την αντιπαράθεση κάτω από αρνητικό πρίσμα, σαν να πρόκειται για κάτι ανήθικο που πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος. Δεν υπάρχει τίποτα λιγότερο αληθινό από αυτό. Στην πραγματικότητα η αντιπαράθεση είναι μια ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ για τον κάθε άνθρωπο που θέλει να είναι σπουδαίος αρχηγός (και είτε μας αρέσει είτε όχι είμαστε ΟΛΟΙ αρχηγοί ανάλογα με τους ρόλους μας).
Για να βοηθηθούμε να βγάλουμε νόημα σχετικά με την σχιζοφρενική φύση της αντιπαράθεσης, ίσως μας βοηθήσει ο τίτλος της κλασσικής ταινίας του Κλίντ Ίστγουντ : Υπάρχει η καλή, η κακή και η άσχημη πλευρά της αντιπαράθεσης.
Η Κακή: Αποφυγή
Πολλοί άνθρωποι για κάποιο λόγο έχουν την λανθασμένη αντίληψη ότι η αντιπαράθεση είναι κάτι κακό, ίσως και ανήθικο. Ακόμα και η σκέψη της αντιπαράθεσης τους φέρνει αντιμέτωπους με την αντίληψη τους για την «καλοσύνη», προκαλώντας τους δυσάρεστα συναισθήματα μεταξύ των οποίων και το αίσθημα της ενοχής.
Άλλοι είναι απλώς πολύ φοβισμένοι για να ξεκινήσουν μια αντιπαράθεση. Ανεξαρτήτως του γιατί, κάθε αποτυχία να αντιπαρατεθείς σε οτιδήποτε χρειάζεται αντιπαράθεση είναι ένα μονοπάτι με οδυνηρές συνέπειες, καθώς η αποτυχία να αντιπαρατεθούμε επιτρέπει στα ζητήματα να εξελιχθούν σε προβλήματα και τα προβλήματα σε κρίση.
Συνεπώς, για να είμαστε πιστοί στον τίτλο της ταινίας, η αποφυγή της αντιπαράθεσης είναι ΚΑΚΗ.
Η Άσχημη: Αντιπαράθεση με τον άνθρωπο
Άλλοι άνθρωποι αντιπαρατίθενται αλλά επιλέγουν τον χείριστο τρόπο. Αντιπαρατίθενται στον άνθρωπο. Οι άνθρωποι που σκέφτονται έτσι επιζητούν να κατηγορήσουν, να θεμελιώσουν το δικό τους «δίκιο» και το «άδικο» του άλλου. Υπάρχει απορία γιατί αυτή η προσέγγιση της αντιπαράθεσης είναι πιθανότατο να καταλήξει Άσχημη;
Είναι σπάνιο στην ζωή ενός ανθρώπου να είναι αναγκαίο να αντιπαρατεθεί με κάποιον άνθρωπο. Ίσως η αυτοάμυνα ή η προστασία ενός άλλου ανθρώπου, που βρίσκεται σε κίνδυνο, να είναι παραδείγματα περιπτώσεων που κάποιος χρειάζεται να αντιπαρατεθεί σε άνθρωπο.
Η Καλή: Αντιπαράθεση με το πρόβλημα
Αν και η Κακή και η Άσχημη αντιπαράθεση είναι για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία, καταστροφικές, η Καλή, δηλαδή η αντιπαράθεση με το ΠΡΟΒΛΗΜΑ, μπορεί να χαρακτηριστεί ως σοφία, ευγένεια και θάρρος συνδυασμένα μεταξύ τους. Όταν η αντιπαράθεση είναι αναγκαία, εγώ με φαντάζομαι να κάθομαι με τον άλλον άνθρωπο από την ίδια πλευρά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, εστιάζοντας στο πρόβλημα που βρίσκεται απέναντί μας. Μερικές φορές η λύση απαιτεί να σκύψω εγώ και άλλες φορές το άλλο μέρος, αλλά είναι ξεκάθαρο το ότι: εγώ και ο άλλος κάμουμε επίθεση στο πρόβλημα, δεν κάνουμε επίθεση ο ένας στον άλλον.
Είναι αλήθεια ότι μερικοί άνθρωποι δεν είναι ικανοί να επιλύουν προβλήματα με τον παραπάνω τρόπο και θα προσπαθήσουν να οδηγήσουν κάθε κατάσταση σε προσωπική αντιπαράθεση, γιατί αυτό είναι το «γήπεδο» τους.